Porto Week 10/10!

Hallo mensen! Welkom op mijn reisverslag, door verschillende omstandigheden en dingetjes heb ik besloten om mijn reisverslag in een stuk door te typen en te plaatsen. Enjoy!
Na weken vol spanning te hebben gewacht is de dag dan eindelijk aangebroken. Ik vertrek 10 weken op buitenlandstage naar Porto! Chaoot als ik ben nog even op het laatste moment de laatste dingetjes inpakken, konden we dan eindelijk vertrekken naar Eindhoven Airport. Eenmaal daar stond m’n stage buddy Thars en zijn familie al bij de Starbucks te wachten. Na gezellig wat gekletst te hebben werd het dan toch echt tijd om te gaan boarden. Toch wel een lastig momentje het besef dat je alles en iedereen dat je lief hebt even voor 10 weken achter je laat en je op het vliegtuig stapt naar een heel nieuw avontuur.
Na een onverwachts lange vlucht van 2,5 uur kwamen we dan eindelijk aan in, jawel Porto! Toch hadden we flinke vertraging opgelopen hoe? Dat weet niemand. Eenmaal op het vliegveld stond een portugees contactpersoon al op ons te wachten Carlos. Die bracht ons van het vliegveld naar ons verblijf in Caminha. Caminha leek op het eerste oog een rustig plaatsje buiten Porto heel klein en vredig. Totdat onze Carlos plotseling met sterke verhalen aan kwam over rijke mensen die hier een tweede huis hadden om uit te gaan en er een soort straat zou zijn met diverse kroegen en discotheken. Nou ik kan je zeggen, het viel wel mee. Toen ik maar is op ontdekkingsreis uit ging vond ik inderdaad 2 kroegen en een discotheek maar hetgeen wat me het meest op viel was toch wel het winkeltje waar ze kerkkleding verkochten. En denk nu niet nette zondagskleding… Nee echt toga’s en lange gewaden met kruizen erop! Ik dacht meteen zie je het al voor je in Nederland langs de V&D.
Afijn toen toch echt maar is naar de camping waar dan onze luxe bungalow zou staan met sanitaire voorzieningen waar heel Portugal jaloers op zou moeten zijn. Uhm nee, dat was het dus niet wat het wel was? Een lichtelijke teleurstelling, we hadden zeg maar een woonkamer/keuken/Thars zijn slaapkamer in 1 en dan denk je oh grote kamer, nee onze koffers paste er nog niet in. Dan had je de badkamer die was eigenlijk gewoon prima. Enigste minpuntje was het gevecht tegen warm water maar door teamwork van Thars en mij door iedere keer af te wisselen konden we allebei toch optimaal van het oh zo lekkere verkalkte Portugese water genieten. Mijn slaapkamer was een bed met een kast grond heb ik eigenlijk niet gezien, dat is alles wat ik erover ga vertellen.
Toen dachten wij we gaan hier 10 weken verblijven misschien toch maar is kennis gaan maken met het personeel van de Camping! Eenmaal bij de receptie ontmoetten we Marta, Gualter (spreek je uit als Walter) en Andre super leuke behulpzame mensen. Andre belde voor ons meteen het stage bedrijf om te melden dat we waren aangekomen. Maar toen… struggle 1 van onze stage de heer Pedro Machado eigenaar van ons stage bedrijf had ons nog niet verwacht… Niet verwacht? Ik had toch echt het vliegticket de betreffende data en tijd naar hem doorgestuurd en hij is zelf met dit alles akkoord gegaan dus hoe kan dit. Die avond klopten er mensen op de deur van onze villa Pedro Machado Minhaventura klonk Thars en ik keken elkaar aan, toch maar de deur open doen.. Eenmaal in de deur opening en twee keer te hebben gekeken naar Pedro begon het verhaal. Het eerste wat bleek was dat hij voor geen meter Engels spreekt, handig dachten wij. Daarvoor had hij zijn knechtje Ricardo bij. Ricardo is een aardige jonge jongen die voor Minhaventura werkt eigenlijk doet hij daar alles en was hij onze stage begeleider want Pedro hebben we achteraf helemaal niet gezien. Pedro z’n standpunt was dat hij vond dat er niks concreets naar hem was gecommuniceerd. Mijn reactie daarop hoe concreet is een vliegticket? Nouja het kwam er op neer dat de eerste week eigenlijk voor spek en bonen was. Pedro had tijd nodig om voor ons opdrachten voor te bereiden. Om precies te zijn 1,5 week. Daarna kregen we de opdracht maak een business plan o, mijn bedrijf op de Nederlandse markt te krijgen. Nou sorry daar had ik geen anderhalve week voor nodig gehad, vol regen stormen kou. Ja Portugal was op dat moment geen vakantie bestemming… Dus daar zaten we dan in stormen en dagen vol regen te wachten in onze afgekeurde caravan met wifi die om de 2 minuten uit viel.
Toen maar besloten om het geluk voor een weekend ergens anders te zoeken, jawel een weekendje naar een hotel in Porto! En wat voor een! Ik kom nooit in hotels dus ik vond het al leuk maar het was een mooie. Toen de stad in wat me opviel aan Porto was dat de mensen daar en in de omgeving zo’n 60 jaar terug in de tijd leven. Vrouwen hebben allemaal hetzelfde schortje aan en zodra de kerkklokken luiden laat iedereen het werk vallen en loopt als een zombie naar de kerk toe. Mooi dacht ik alles nog zo ouderwets en puur. Maar als Nederlander heb je dit alles toch na een tijdje wel gezien.
Alles in Porto is oud en toch ook wel heel mooi. Wel zie je dat er ooit grote rijkdom is geweest en dat dat nu wel een beetje vergane glorie is. Je ziet toch wel veel armoede voor een land binnen Europa, tenminste ik had het niet achter Portugal gezocht. Na mooie tripjes langs de Ribeira en een goed glaasje port dachten wij bij onszelf gezellig wat gaan eten. En hoe, met een geweldige entourage in een oude grot op de Ribeira zaten we bij een restaurant te eten. En met niet overdreven een van de lekkerste kippetjes die ik heb gehad in mijn leven op m’n bord. Dit maakte toch al een hoop irritatie van de voorgaande week goed.
Eenmaal weer terug in Caminha na flink wat energie te hebben getankt kon het dan echt serieus beginnen Ricardo haalde ons op en de reorganisatie van het bedrijf kon beginnen. Jawel door ons.. kano’s speedboten en kasten die uit het pand moesten en er weer in. Heerlijk dachten we dan eindelijk toch aan het werk… Niet dus maar goed we moeten niet zo zeuren.
Na flink te hebben gebeund konden we dan eindelijk boodschappen doen spannend, hoe zouden hier de supermarkten zijn? Nou om maar meteen duidelijk te zijn we waren nog niet binnen of we gingen al over onze nek door de vuile vis lucht. Thars en ik zijn allebei geen grote vis fan ik hou wel van een goed wit visje en wat tonijn maar daar houdt het dan op. Maar dit dit was niet te hebben. Het wende ook pas na 4/5 weken. Toch zijn we iedere keer met het selecte kookgerei en de variërende beschikbaarheid in producten iedere keer weer in staat geweest om een lekker gerecht op tafel te zetten. En gezond! We zagen het allebei niet zitten om na 10 weken moddervet thuis te komen dus aandacht aan ons eten hebben we gegeven. Ook hierdoor plus om wat sociale contacten op te doen heb ik in Portugal een abonnement genomen bij een sportschool. Fonte power healthclub! Jawel en wat bleek nu Ricardo onze Minhaventura maat bleek hier gewoon instructeur te zijn ook nog is.
Toen het wat mooier weer begon te worden werd het tijd voor wat activiteiten. De eerste kayakken, toen ik in de auto zat had ik geen flauw idee wat het nou precies inhield wat we moesten doen. Was het saai over wat water heen paddelen of toch wel wat avontuurlijker. Uiteindelijk was het een rivier uit de boekjes die door de natuur en bossen van de berg af naar beneden stroomde. Het was eigenlijk wel heel mooi. Verdere activiteiten waren paddle boarden wind surfen en andere spannende dingen maar het meeste waren we begeleider tijdens het kayakken.

Hieruit bestonden eigenlijk onze weken dagen vol activiteiten en dagen werken aan ons business plan. Na 4 weken kregen we een nieuwe villa en jawel dit was top. Een 8 persoons bungalow met veranda voor ons met z’n tweeën. Een cadeautje van Andre daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor haha! Na 5 weken kwamen dan eindelijk mijn ouders langs, super relaxed om elkaar weer even te zien en bij te praten. Op het thuis front zat alles even tegen en daardoor was het toch wel heel fijn om elkaar weer even wat aandacht te kunnen geven. Hierdoor waren de dagen eigenlijk mega relaxed, met zijn alle naar het strand s ’avonds samen barbecueën enzovoorts. Na een paar dagen werd het ook tijd om voor hun weer naar huis te gaan. Hun ervaring met Caminha was mega rustgevend en achteraf was dat het ook. Het was een kalmerende plek zonder stress en verplichtingen zoals in de westerse cultuur. Avond toe leidde dit wel tot irritaties maar het had toch ook wel weer z’n charmes. Hierna schoten de weken eigenlijk voorbij.
Nog diverse bezoekjes aan Porto en Viana do Castelo gebracht en avondtoe nog wat gewinkeld. Daarna moest ik eigenlijk onverwachts door familie omstandigheden terug en kwam er een onverwachtse break in mijn stage. Toen alles weer op orde was ben ik terug gegaan naar Caminha en heb ik alle laatste dingen geregeld en op orde gebracht. Ik heb de stage afgesloten met een dubbel gevoel, wel alles netjes afgesloten en een top tijd gehad en fijn om weer naar huis te gaan. Maar aan de andere kant had ik het ook wel weer anders verwacht.
Wel sluit ik het af als een hoofdstuk met een hele hoop nieuwe ervaringen waar ik onwijs veel van geleerd heb. Ik heb genoten van de Portugese cultuur maar me ook weer kapot geïrriteerd. Ik zou altijd nog een keer terug willen keren en de rust en vrede die je daar had opnieuw willen ervaren.